کد مطلب:129636 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147
دور کردن سپاه شمر از خیمه گاه
طبری در ادامه نقل وقایع حمله نخست می نویسد: «شمر بن ذی الجوشن حمله كرد و با نیزه بـه خـیـمـه ی حسین زد و فریاد بر آورد كه آتش بیاورید تا این خانه را بر سر ساكنانش
ویـران كـنم! زنان شیون كردند و از خیمه گاه بیرون آمدند. امام حسین (ع) فریاد زد: ای پـسر ذی الجوشن، آیا آتش می طلبی تا خانه ام را بر سر خاندانم به آتش بكشانی؟ خداوند تو را به آتش بسوزاند. سپس زهیر بن قین همراه ده تن از یارانش حمله كرد و شمر بـن ذی الجـوشـن و یارانش را از خیمه ها باز پس راند تا از آنها دست برداشتند. آنان ابا عزّه ضبابی از یاران شمر را نیز از پای در آوردند.» [1] .
ویـران كـنم! زنان شیون كردند و از خیمه گاه بیرون آمدند. امام حسین (ع) فریاد زد: ای پـسر ذی الجوشن، آیا آتش می طلبی تا خانه ام را بر سر خاندانم به آتش بكشانی؟ خداوند تو را به آتش بسوزاند. سپس زهیر بن قین همراه ده تن از یارانش حمله كرد و شمر بـن ذی الجـوشـن و یارانش را از خیمه ها باز پس راند تا از آنها دست برداشتند. آنان ابا عزّه ضبابی از یاران شمر را نیز از پای در آوردند.» [1] .
[1] تاريخ الطبري، ج3، ص 326.